سوزاندن خبرنگاران در غزه دنیا را تکان می دهد؟

خبرگزاری تسنیم، رژیم صهیونیستی که از آغاز جنگ غزه تاکنون چندین بار رکورد کشتار خبرنگاران را جابه جا کرده است؛ روز گذشته طی اقدامی جنایتکارانه، چادر خبرنگاران را در محوطه بیمارستان ناصر در نوار غزه هدف بمباران قرار داد تا ماجرای هدف قرار دادن خودروی خبرنگاران شبکه «قدس الیوم» در مجاورت بیمارستان العوده را این بار به طرز فجیع تری تکرار کرده باشد. این حمله منجر به شهادت دو خبرنگار و زخمی شدن چندین نفر دیگر شد. تصاویر دلخراشی که از این جنایت در شبکه های اجتماعی منتشر شد، نشان دهنده لحظه ای وحشتناک بود که یکی از خبرنگاران در مقابل دوربین ها در آتش زنده زنده درحال سوختن بود. این صحنه ها یادآور تصاویر مشابهی شدند که از حمله اسرائیل به چادر آوارگان در اردوگاه رفح منتشر شده بود؛ تصاویری که جهانیان را در بهت و حیرت فرو برد، اما واکنش قاطعی از سوی دولت های غربی در پی نداشت تا نتانیاهو برای تکرار آن مانعی در مقابل خود نبیند. این جنایات، نماد هایی از این واقعیت هستند که آزادی بیان در غرب، چیزی بیش از ابزاری برای پیشبرد منافع سیاسی نیست.

اسرائیل رکورد خودش در کشتار خبرنگاران را به روز کرد
این حمله در حالی صورت گرفت که از آغاز جنگ غزه در اکتبر 2023، تعداد خبرنگاران کشته شده توسط اسرائیل به 210 نفر رسیده است. از زمان آغاز جنگ در نوار غزه در سال 2023 خبرنگاران به یکی از اصلی ترین قربانیان این درگیری تبدیل شده اند. این جنگ که اکنون بیش از یک سال و نیم از آن می گذرد، به گفته سازمان های حقوق بشری و رسانه ای، مرگبارترین دوره برای اصحاب رسانه در تاریخ معاصر بوده است. تا امروز، گزارش ها حاکی از کشته شدن 210 خبرنگار در غزه است. آماری بی سابقه که نشان دهنده هدف گیری عمدی و سیستماتیک این گروه توسط نیرو های اسرائیلی است.

جنگ غزه| پیشنهاد جدید آتش بس و صدای حقیقت که در آتش سوخت

یک الگوی تکراری
پیش از جنایت اسرائیل در بیمارستان ناصر این رژیم در اقدامی مشابه خودروی پخش زنده شبکه «قدس الیوم» را در نزدیکی بیمارستان العوده هدف قرار داده بود. ارتش اسرائیل مدعی است که از تسلیحات «هدفمند» برای این عملیات استفاده کرده و هدفش اعضای گروه های مسلح بوده است. اما تصاویری از خودروی سوخته متعلق به شبکه «قدس الیوم» که در نزدیکی بیمارستان العوده در اردوگاه نصیرات هدف قرار گرفته بود، نشان می دهد که این حملات به صورت آگاهانه و مستقیم علیه خبرنگاران انجام شده است. این الگوی هدف گیری خبرنگاران از سوی اسرائیل، پیش تر نیز در مواردی چون شهادت عصام عبدالله و حمزه الدحدوح در جنوب لبنان مشاهده شده بود. در حمله توپخانه ای رژیم صهیونیستی در منطقه «علماالشعب» در جنوب لبنان عصام عبدالله به شهادت رسید و تعدادی نیز مجروح شدند. این خبرنگار شهید و سه همکارش در حالی که با خودروی خود در منطقه علماالشعب در حال پوشش رسانه ای جنایات رژیم صهیونیستی بودند، هدف گلوله توپ این رژیم قرار گرفتند. مطابق آنچه سازمان گزارشگران بدون مرز اعلام کرده است، این حمله از ضلع شرقی محل استقرار این خبرنگار و از سمت مرز اسرائیل انجام شده و وقوع دو حمله به همین مکان ظرف کمتر از 30 ثانیه به وضوح از حمله هدفمند حکایت داشته است. همچنین حمزه الدحدوح، تصویربردار الجزیره، در ژانویه 2024 در حین پوشش خبری در رفح هدف حمله پهپادی قرار گرفت و جان باخت. پدر او، وائل الدحدوح، رئیس دفتر الجزیره در غزه، پیش تر همسر، دختر، پسر و نوه اش را در بمبارانی دیگر از دست داده بود، اما به کار خود ادامه داد تا به نمادی از مقاومت و فداکاری خبرنگاران در این بحران تبدیل شود. کشتار ها تنها به افراد محدود نشد و دفاتر رسانه ای نیز هدف قرار گرفتند. در دسامبر 2024، پنج خبرنگار شبکه «قدس الیوم» در اردوگاه نصیرات در یک ون با علامت واضح «رسانه» بمباران شدند. اسرائیل مدعی شد که این افراد اعضای جهاد اسلامی بودند، اما شواهد، از جمله ویدئو های سوخته شدن خودرو، این ادعا را رد کرد. این الگو در سراسر غزه تکرار شد. از شهادت محمد بشیر تلمس، خبرنگار خبرگزاری «صفا» در ژانویه 2025، تا میسره احمد صالح، که در نوامبر 2024 در میان آوارگان کشته شد.

90 درصد قربانیان رسانه ای جهان فلسطینی اند
 کمیته حفاظت از خبرنگاران (CPJ) اعلام کرده که از اکتبر 2023، بیش از 90 درصد قربانیان رسانه ای جهان فلسطینی بوده اند، که نشان دهنده تمرکز حملات بر روایت گران جنگ غزه است. این کشتار ها در حالی رخ داده که اسرائیل با حمایت غرب، به ویژه آمریکا، به حملات خود ادامه می دهد. سکوت رسانه های بزرگ و دولت های غربی در برابر این جنایات، انتقادات گسترده ای را برانگیخته است. گزارش CPJ در سال 2024، اسرائیل را مسئول «بیشترین قتل های هدفمند خبرنگاران بدون رسیدگی» دانست و این جنگ را خونین ترین دوره برای رسانه ها از سال 1992 توصیف کرد. خبرنگاران در غزه، با وجود قطع برق، اینترنت و تهدید دائمی، به روایت حقیقت ادامه داده اند، اما بهای آن را با جان خود پرداخته اند. این فاجعه نه تنها نقض قوانین بین المللی، بلکه هشداری به جهان است که سرکوب حقیقت، بخشی جدانشدنی از این جنگ است.

زنده سوزی خبرنگار فلسطینی به دست صهیونیست ها چه معنایی دارد؟

پروتکل خبرنگار کشی
حمله اخیر رژیم صهیونیستی به چادر خبرنگاران در بیمارستان ناصر غزه که منجر به شهادت دو خبرنگار و زخمی شدن چندین نفر دیگر شد، نه یک حادثه بلکه بخشی از یک پروتکل جنگی طولانی مدت و عمدی در هدف گیری رسانه ها توسط اسرائیل است که پیش از آغاز جنگ در سال 2023 تعیین شده است. اسرائیل به طور سیستماتیک تلاش کرده تا صدای کسانی که حقیقت را از مناطق جنگی گزارش می دهند، خاموش کند؛ سیاستی که با ادعای دموکراسی و آزادی بیان در تضاد آشکار قرار دارد. یکی از برجسته ترین نمونه ها، کشتار شیرین ابوعاقله، خبرنگار برجسته الجزیره، در 11 می 2022 است. ابوعاقله، که به دلیل گزارش هایش از کرانه باختری شناخته شده بود، هنگام پوشش خبری یک عملیات نظامی در جنین، با شلیک مستقیم یک تک تیرانداز اسرائیلی به سرش کشته شد. او جلیقه ای با علامت واضح «PRESS» به تن داشت، اما این امر مانع از هدف گیری عمدی او نشد. تحقیقات بعدی، از جمله گزارش سازمان ملل، تأیید کرد که هیچ تهدیدی از سوی او یا همکارانش وجود نداشته و این قتل عامدانه بوده است. با این حال، اسرائیل هرگز مسئولیت کامل را نپذیرفت و هیچ کس به طور جدی محاکمه نشد. مورد دیگر به بمباران برج الجلاء در غزه در 15 می 2021 بازمی گردد؛ ساختمانی که دفاتر الجزیره و آسوشیتدپرس را در خود جای داده بود. ارتش اسرائیل با ادعای وجود «اهداف نظامی» در این برج، آن را با خاک یکسان کرد، اما هیچ مدرکی برای اثبات این ادعا ارائه نشد. این موارد نشان می دهد که کشتار خبرنگاران یک پروتکل جنایتکارانه در ارتش رژیمی است که حتی برای کشتار مردم خودش نیز پروتکل جنگی هانیبال را به اجرا در می آورد تا مبادا سیاستمداران برای حفظ جان آن ها تحت فشار قرار بگیرند.

تکرار فاجعه انسان سوزی
یکی از هولناک ترین حوادثی که در ماه های اخیر در جریان جنگ غزه رخ داد و شباهت تکان دهنده ای به بمباران اخیر چادر خبرنگاران دارد، حمله اسرائیل به چادر های آوارگان در اردوگاه رفح بود که در آن ده ها فلسطینی زنده زنده در آتش سوختند. این فاجعه زمانی آغاز شد که ارتش اسرائیل با ادعای هدف گیری «مواضع حماس»، بمب هایی را بر اردوگاه آوارگان در منطقه تل السلطان در رفح پرتاب کرد. اما آنچه در واقعیت رخ داد، چیزی جز یک جنایت جنگی آشکار نبود؛ چادر های موقت که محل پناه صد ها خانواده آواره بود، در شعله های آتش فرو رفتند و تصاویری دلخراش از انسان هایی که در میان فریاد و استیصال در آتش می سوختند، در شبکه های اجتماعی منتشر شد. دست کم 45 نفر، از جمله زنان و کودکان، در این حمله جان باختند و بیش از 200 نفر دچار سوختگی های شدید شدند. آتش به سرعت در میان چادر های ساخته شده از مواد قابل اشتعال گسترش یافت و بسیاری از قربانیان حتی فرصتی برای فرار پیدا نکردند. اسرائیل پس از این حمله مدعی شد که این عملیات «هدفمند» بوده و هدفش دو عضو ارشد حماس بوده است، اما گزارش های سازمان های حقوق بشری مانند عفو بین الملل، این ادعا را رد کردند و این اقدام را نقض آشکار قوانین بین المللی توصیف کردند. شباهت این جنایت با بمباران اخیر چادر خبرنگاران در بیمارستان ناصر، نشان دهنده الگویی سیستماتیک در رفتار اسرائیل است. الگویی که پس از حمله به بیمارستان ها و آمبولانس ها اکنون هدف قرار دادن چادر خبرنگاران را نیز به عنوان یک پروتکل جنگی پذیرفته است.

آزادی بیان در حصار آتش
آمریکا و هم پیمانان اروپایی اش در برابر جنایات پی درپی اسرائیل در غزه، لب فروبسته اند و این خاموشی نه تنها راه را برای تداوم تجاوزات اسرائیل هموار کرده، بلکه پرده از تناقض عمیق میان شعار های دیرپای غرب درباره دموکراسی و آزادی بیان برداشته است. صحنه جان سوز سوختن یک خبرنگار پیش چشم دوربین ها، چون آینه ای شکسته، فروپاشی ادعا های آزادی خواهانه غرب را به تصویر کشیده است. در حالی که کشور های غربی، به ویژه ایالات متحده، خود را پرچم دار دفاع از حقوق رسانه ها می دانند، بی تفاوتی شان به قتل هدفمند خبرنگاران در غزه، دورویی آشکاری را که منتقدان سال هاست فریاد می زنند، عیان می سازد. جنایات اسرائیل، با پشتیبانی پیدا و پنهان آمریکا و اروپا، چهره واقعی این به اصطلاح «آزادی» را به رخ جهانیان کشیده است. خبرنگاران که در گوشه و کنار جهان نگهبانان حقیقت خوانده می شوند، در غزه به سیبل اصلی تبدیل شده اند. در این میان، بنیامین نتانیاهو، سکان دار اسرائیل، راهی آمریکا شده تا از دونالد ترامپ، رئیس جمهور این کشور، چتر حمایتی گسترده تری طلب کند. نتانیاهو به دنبال تثبیت روایتی است که این جنایات را با برچسب «جنگ علیه تروریسم» سفید کند، حال آنکه افکار عمومی جهان شاهد خفقان حقیقت و قتل عام بی رحمانه بی گناهان بوده و به روش های مختلف صدای اعتراض خود را بلند کرده است که آخرین نمونه آن نیز چیدن بیش از 17 هزار و 400 جفت کفش در مقابل کاخ سفید به یاد کودکان کشته شده در غزه است.

منبع: فرهیختگان

انتهای پیام/